بوم صدا دستیار مخلوط کننده صدای تولید است. مسئولیت اصلی بوم صدا رونق قرار دادن میکروفون است، معمولا با استفاده از یک قطب شیبدار (یا "fishpole") با یک میکروفون متصل به انتهای (به نام میکروفن رونمایی می شود)، هدف بوم صدا این است که بوم صدا را به عنوان نزدیک به بازیگران یا عمل نگه دارد بدون احتساب امکان قرار دادن بوم صدا و یا رینگ رشته جهت ورود به قاب دوربین. اغلب در استودیوهای تلویزیونی، بوم صدا از "رونق شغلی" استفاده می کند که یک قطعه پیچیده تر و تخصصی تر است که بوم صدا آن ایستاده است، که امکان کنترل دقیق میکروفون را در فاصله ای بیشتر از بازیگران فراهم می کند. بوم صدا همچنین میکروفون های بی سیم را به افرادی که صدای آنها نیاز به ضبط دارد، ضمیمه می کند. قطبهای بوم صدا معمولا از چندین لوله از آلومینیوم یا فیبر کربن تولید می شود، که اجازه می دهد که رونق به عنوان شرایط لازم گسترش یابد و سقوط کند.
اولین بار استفاده از یک بوم صدا در مجموعه ای از جانوران زندگی (1928) بود که ویلیام وللمن، مدیر فیلمبرداری دو بازیگر که قدم زدن در خیابان را می زد، می خواست، و مرد صدایی حاضر نشد، به کارگردان گفت که بازیگران به صورت ایستا و میکروفون باید در یک گلدان گلدار پنهان شود. ولمن گفت: "این دیوانه" است و به صدای انسان دستور داد تا میکروفون را بر روی یک جارو برقی قرار داده و به سمت بازیگران خارج از قاب حرکت کند. نمونه دیگری از رکورد اولیه بوم صدا در حزب وحشی بود (1929). کارگردان Dorothy Arzner اجازه داد تا Clara Bow به طور آزادانه در مجموعه حرکت کند و تکنسین ها یک میکروفون را بر روی یک میله ماهیگیری نصب کردند.
برخی از قطب های بوم صدا دارای یک کابل میکروفون هستند که از طریق درون قطب قرار می گیرند، که ممکن است یک کابل منظم در انتهای انتها باشد، یا یک سیم پیچ خورده که می تواند با قطب گسترش یابد، اتصال به سوکت در پایه ای که بوم صدا آن را وصل می کند کابل میکروفون قطب شیب ایده آل، وزن سبک و قوی است، با حمایت از وزن میکروفون در انتها، با اضافه کردن وزن کم به عنوان ممکن است. اغلب پوشش محافظ باد بوم صدا که به نام "blimp" یا "mic-blimp" نامیده می شود، برای ضبط میکروفون استفاده می شود. یک فنجان که با پارچه فازی جذب کننده صدا پوشانده شده است، معمولا به نام "باد" یا "گربه مرده" نامیده می شود. در اصطلاح خدمه فیلم بوم صدا ، گربه مرموز نامنظم مرده در چوب، به سادگی یک میکروفون رونق است که دارای یک صفحه نمایش فازی فازی است.
بوم صدا و میکسر صدای تولید اغلب می تواند به یک کار انجام شده توسط یک فرد، معمولا هنگامی که تعداد خدمه حداقل نگه داشته می شود، مانند برای مستند سازی و یا جمع آوری اخبار، و یا در تولیدات کم بودجه. واحد انفرادی اغلب به عنوان یک ضبط صدا یا صدا شناخته می شود و همه را در وظایف صحیح تنظیم می کند. بوم صدا باید تصمیم بگیرد که چگونه میکروفون را بر اساس ترکیب عوامل، از جمله محل و طرح هر گفتگو، موقعیت قاب دوربین، منبع روشنایی (و در نتیجه سایه ها) و هر گونه منابع ناخواسته سر و صدا، تصمیم بگیرد. اغلب بوم صدا باید با اسکریپت آشنا باشد، همانطور که بازیگران هستند، زیرا ممکن است لازم باشد که میکروفون را با توجه به صحبت کردن، شیب و حرکت دهید.
در محصولات بوم صدا با بودجه بزرگتر، می توان از بیش از یک بوم صدا استفاده کرد، با هر اپراتور تمرکز بر یک بازیگر متفاوت است. داشتن یک بوم صدا و یا سایه آن بر روی صفحه نمایش در یک تصویر کامل شده نشانه ضعف فیلم سازی است. نمونه های قابل توجه آن شامل سایه میکروفون است که بیش از دو خدمه پرواز می کند که در هواپیما در برنامه 9 از فضای بیرونی پرواز می کنند و خود میکروفون به چندین بار در فیلم Dolemite فیلم رودی مور پخش می شود. تلویزیون Tropes ویکی دارای فهرستی است که بر روی صفحه نمایش "Boom Micible" قابل مشاهده است که نمونه های بیشتری را نشان می دهد. بدنه های بوم صدا فیلم سازی نیز ممکن است از ظاهر مایکروسافت برای فریب دادن مواد خود استفاده کنند.